Καταγγέλω δυό ματάκια
που μου κόβουνε τον ύπνο
με πειράζουν απ' αντίκρυ,
με κοιτούν ορθάνοιχτα.
Όπου πάω νάτα εμπρός μου
και στο γεύμα και στο δείπνο,
και κυκλοφορούν στο νού μου
πέρα απ' τα μεσάνυχτα.
Με θυμώνουν, με πεισμώνουν
πλάι μου σπιθοβολούνε
μό'χουν κάνει το μυαλό μου
πανδαιμόνιο βοής.
Βλέπετε, κύρ αστυνόμε,
τη ζωή μου απειλούνε,
κι έρχομαι να σας ζητήσω
και ασφάλεια ζωής.
Με φωτιές κοντά μου παίζουν-
θα με κάψουν καμμιάν ώρα.
Παίζουν πλάι μου σαν παιδάκια-
νοιώθετε τη συμφορά μου;
Διατάξατε να τα πιάσουν....
Δεν μπορούσατε εσείς τώρα
φυλακή να μου τα βάλτε
και τα δυό.....μές στήν καρδιά μου;
ΛΑΙΛΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ [1887-1951]
που μου κόβουνε τον ύπνο
με πειράζουν απ' αντίκρυ,
με κοιτούν ορθάνοιχτα.
Όπου πάω νάτα εμπρός μου
και στο γεύμα και στο δείπνο,
και κυκλοφορούν στο νού μου
πέρα απ' τα μεσάνυχτα.
Με θυμώνουν, με πεισμώνουν
πλάι μου σπιθοβολούνε
μό'χουν κάνει το μυαλό μου
πανδαιμόνιο βοής.
Βλέπετε, κύρ αστυνόμε,
τη ζωή μου απειλούνε,
κι έρχομαι να σας ζητήσω
και ασφάλεια ζωής.
Με φωτιές κοντά μου παίζουν-
θα με κάψουν καμμιάν ώρα.
Παίζουν πλάι μου σαν παιδάκια-
νοιώθετε τη συμφορά μου;
Διατάξατε να τα πιάσουν....
Δεν μπορούσατε εσείς τώρα
φυλακή να μου τα βάλτε
και τα δυό.....μές στήν καρδιά μου;
ΛΑΙΛΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ [1887-1951]