Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

VOLUPTAS

Eλάτε,ο κόσμος όλος είμαι εγώ.
Μέσ' απ' τα χρυσοκόκκινα μαλλιά μου
απ' τη ματιά κι από τα δάχτυλά μου
της Ηδονής πετιέται το στοιχειό.
Ελάτε,ο κόσμος όλος είμαι εγώ.

Με ρόδα ευωδιασμένο έχω το στρώμα
κι απάνω του-μεθυστικό πιοτό-
χυμένο το αλαβάστρινο σου σώμα.
Όμως αγάπη μη γυρεύεται  από μένα,
δε θα με ιδήτε εμπρός σας να λυγίσω
και πάνε τα τραγούδια σας χαμένα.

Μέσα  μου άγριες νιώθω πεθυμιές
και τις ερωτεμένες σας καρδιές
πως θα'θελα να μπορέσω να μασήσω
μέσ' τα λευκά μου δόντια τα γερά,
σα φρέσκα μυγδαλάκια τραγανά
και τον αιμάτινο χυμό τους να ρουφήξω.

Δάκρυα δε θέλω,δε ζητώ,
παρά φωτιά για τη φωτιά μου,
τα σαρκικά φιλιά μου
στόμα που στάζει φλόγα να γευτεί.

Ω τι με νοιάζει τότες κι αν κοπεί
το νήμα από της Μοίρας μου το αδράχτι
αφού θα νοιώθω πως θα σκορπιστεί
από ηδονή το είναι μου σε στάχτη.


           ΘΕΩΝΗ   ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ     [1885-1968]