Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Παπά, μια κόρη αγάπησα
και  μ'αγαπούσε σαν τρελή
μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά,τι συλλογάσαι.

Άν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος νά'σαι.

Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε
στην αγκαλιά μου ντροπαλή,
κι αμάρτησα κι αμάρτησε
όχι μονάχα με φιλί.
Παπά,τι συλλογάσαι.

Άν την αγάπησες πολύ,
συχωρεμένος νά'σαι.

Μια μέρα την παράτησα
την όμορφην αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα
μήτε αγκαλιά μήτε φιλί.
Παπά,τι συλλογάσαι.

Δεν την αγάπησες πολύ
καταραμένος νά'σαι.


ΙΩΑΝΝΗΣ  ΠΟΛΕΜΗΣ

   [1866-1924]



Υ.Γ.    Με όλες αυτές τις  μπούρδες που μας έχουν γεμίσει
το κεφάλι έχουμε ξεχάσει και έρωτες και αγάπες,ευκαιρία
λοιπόν να τα θυμηθούμε.

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012


ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΝΕΚΕ ΕΛΓΙΝ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΑΒΒΑ ΦΟΥΡΜΟΝΤ

Τα τελευταία τριάντα χρόνια το όνομα του ξεφτίλα λόρδου Έλγιν ακούστηκε άπειρες φορές με αφορμή τον αγώνα που έχει ξεκινήσει για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.Αν και ποτέ δεν πρόκειται να μας επιστραφούν,κατά καιρούς γίνονται κάποιες απελπισμένες προσπάθειες.Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν για ένα γαλλικό τομάρι που έδρασε γύρω στο 1730 στην Μάνη και στην περιοχή της αρχαίας Σπάρτης.Χίλιες φορές χειρότερος και καταστροφικός από τον Έλγιν.
Γεννημένος το 1690,διδάχθηκε την ελληνική,την εβραίικη,και την συριακή γλώσσα.Κατόπιν το 1720 χειροτονήθηκε κληρικός και στην συνέχεια έγινε καθηγητής συριακής στο γαλλικό κολέγιο.Καθώς και διερμηνέας στην βασιλική βιβλιοθήκη.Τον Φεβρουάριο του 1728 μαζί με τον ανιψιό του φτάνουν στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εφοδιαστούν με ειδικό φιρμάνι από τον σουλτάνο Αχμέτ τον Γ'.Αυτό του έδινε το δικαίωμα να ερευνήσει και να μελετήσει όσους αρχαιολογικούς χώρους ήθελε στην επικράτεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Τον φουρμόντ έστελνε στήν Ελλάδα ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο ΙΕ,καλός μπινές κι αυτός,με την εντολή να συλλέξει χειρόγραφα και αρχαιότητες,που θα ήταν εύκολο να μεταφερθούν στο Παρίσι.Με αυτόν τον τρόπο έγιναν τρανά πολλά μουσεία και βιβλιοθήκες στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική.
Πρώτος σταθμός του Γάλλου ιερωμένου ήταν η Αθήνα όπου και διέμεινε πέντε μήνες,κατόπιν πέρασε στήν Πελοπόννησο.Αφού ξεσήκωσε οτι μπορούσε απο την Κόρινθο,την Αργολίδα,την Αρκαδία και την Αχαία κατέληξε στήν Μεσσηνία.Είχε μαζί του το μουσουλμανικό φιρμάνι επειδή όμως στην Μάνη υπήρχαν δυνατοί καπεταναίοι,σκέφτηκε οτι θα ήταν καλύτερο να τούς καλοπιάσει.Τούς έστειλε λοιπόν ενα γράμμα αν μπορούσε να επισκεφτεί την περιοχή τους και εκείνοι τον δέχτηκαν.Κρατώντας τον Παυσανία στο χέρι δήλωνε λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού,έτσι τον καλοδέχτηκαν και του έδωσαν το ελεύθερο να κινείται όπου θέλει.Έφτασε στόν Μιστρά και ξεκίνησε το ψάξιμο.Σε ενα μεσαιωνικό τείχος ανακάλυψε ενεπίγραφες αρχαίες πλάκες και αμέσως προσέλαβε εργάτες και άρχισαν το ξήλωμα.Έπειτα ανακάλυψε στο τείχος των Παλαιολόγων είκοσι ενεπίγραφους λίθους οι οποίοι είχαν την ίδια τύχη,τώρα οι εργάτες που είχε μισθώσει έφταναν τούς πενήντα.Επί 53 συνεχώς ημέρες δέν άφησε στήν κυριολεξία λίθον επί λίθου,στον Μιστρά,στήν Σπάρτη και στις Αμύκλες.Σκάβοντας και γκρεμίζοντας ανακάλυψε περί τις 300 επιγραφές τις οποίες αντέγραψε και διάφορα ανάγλυφα,αναθήματα και μικροτεχνήματα τα οποία πήρε στήν πατρίδα του.Πολλές φορές έφτανε σε σημείο να καταστρέφει εντελώς κάποια αρχαία τείχη η οικοδομήματα προκειμένου να πάρει αυτό που ήθελε.Απο κάποιο σημείο και μετά έγινε ΄βάναυσος,κατεδαφίζοντας οτι αρχαιοπρεπές έβρισκε μπροστά του και το εκπληκτικό είναι οτι καυχιόνταν για τούς βανδαλισμούς.Χωρίς δείγμα ντροπής έγραφε σε κάποιον φίλο του φρενέ τον Απρίλιο του 1730.
Τα ισοπέδωσα όλα,τα ξεθεμελίωσα όλα,εδώ και ενα μήνα συνεργεία απο 30 και 40 εργάτες γκρεμίζουν,καταστρέφουν και εξολοθρεύουν την Σπάρτη,για να είμαι ειλικρινής και εγώ απορώ με αυτήν την εκστρατεία,κανείς ως τώρα δεν είχε αποφασίσει να κάνει κάτι τέτοιο.Μέχρι τώρα όλοι έβλεπαν,θαύμαζαν αλλά κανείς κατέστρεφε,δεν ξέρω αν υπάρχει πράγμα πιο ικανό να δοξάσει μια αποστολή απο το να σκορπίσεις στους ανέμους την στάχτη του Αγησιλάου.Οι Αμύκλες είναι πολύ κοντά για να αντισταθώ στον πειρασμό,έστειλα εργάτες να γκρεμίσουν τα λείψανα του περίφημου ναού του Απόλλωνα,φανταστείτε την χαρά μου.Αν είχα άνεση χρόνου  θα πήγαινα στήν Μαντινεία,στο παλλάδιον,στήν Τεγέα,έχω την δύναμη να φέρω ανω κάτω ολα αυτά τα μέρη.
Δύο εβδομάδες αργότερα έγραφε στόν πρεσβευτή της Γαλλίας στήν Κωνσταντινούπολη για να δικαιολογήσει τους βανδαλισμούς.
Βρίσκομαι σε έναν φοβερό τόπο στην περίφημη Μάνη,κακός λαός κι είμαι ευτυχής που γλίτωσα..Φεύγω απο την βάρβαρη πατρίδα τούς χωρίς να αποκομίσω τίποτα αξιόλογο για τα έξοδά μου τουλάχιστον.Για να ξεσπάσω,για να εκδικηθώ αυτο το σκυλολόι,ρίχτηκα πάνω στίς αρχαιότητες,την έσβησα την ανασκάλεψα,την ξεθεμελίωσα δεν έμεινε τίποτα απο την πόλη των προγόνων τούς.Οτι είχε γλυτώσει απο τις θεομηνίες τόσων αιώνων το αποτελείωσα εγώ και είμαι περήφανος που είμαι ο πρώτος που το τόλμησα,ούτε οι Βενετοί ούτε οι Τούρκοι είχαν απλώσει χέρι,είμαι χειρότερος κι απο τον Αλάριχο.
Σε μια άλλη επιστολή στόν καρδινάλιο Φλερύ γράφει άλλους λόγους για τις καταστροφές.
Σεβασμιότατε ήρθα εδω για την ανακάλυψη παλαιών χειρογράφων αλλα δεν βρήκα τίποτα,αυτά τα παιδιά της Λακεδαίμονος δεν κράτησαν τίποτα απο τούς προγόνους τούς,μόνο την αγάπη για την ελευθερία και την μανία του πολέμου.Το ονειρό τους είναι να αποκτήσουν όπλα,τα βιβλία τα χρησιμοποιούν για τα φισέκια τους.Έριξα λοιπόν την θλίψη μου επάνω στις αρχαιότητες που κατά την γνώμη μου έκρυβαν θησαυρούς για τα γράμματα,βρέθηκαν κίονες,ανάβαθρα,ενεπίγραφες μετώπες,να τα αφήσω για άλλους.Κατέστρεψα τα λείψανα αυτής της υπέροχης πολιτείας,εχω όμως τον τρόπο να την αναστήσω στο πνεύμα των ανθρώπων ακόμη και των πιό μακρινών γενεών,έχοντας καταρτίσει καταλόγους των ιερών και των ιερειών της.
Ο φουρμόντ ίσως να είχε διατελέσει μεγάλο έργο καταγράφοντας όλες εκείνες τις αρχαίες επιγραφές,το μυαλό του όμως ήταν σαλεμένο απο την μεγάλη διαμάχη που υπήρχε την εποχή εκείνη μεταξύ της Αγγλίας και της Γαλλίας για την απόκτηση ολο και περισσοτέρων αρχαιοτήτων.
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε είναι ενα απόσπασμα απο γράμμα του στόν Ιταλό μισσιονάριο Ντομένικο ντελλαρόκα.
Δεν άφησα λίθον επί λίθου,βρίσκομαι σε παραλήρημα χαράς που κατόρθωσα να καταστρέψω ολότελα αυτές της ξακουστές πολιτείες,έτσι όπως γίνεται σε πόλεμο,το έκανα για την Γαλλία,για την αυτού εξοχότητα.
Ετσι ο φουρμόντ αφού κατέγραφε τις επιγραφές έβαζε εργάτες και με το καλέμι έσβηναν τα γράμματα,σε σημείο να είναι αδύνατο να διαβαστούν.Παρά πολλά έγιναν κομμάτια λόγω της αδυναμίας του να τα μεταφέρει.Η διαμάχη των δύο αυτών κρατών έφτανε σε ακρότητες οπως στήν δήλο το1639 όταν Άγγλοι και Γάλλοι μοίρασαν το κεφάλι του Απόλλωνα,πριονίζοντας το κάθετα,απο το μέτωπο ως το πηγούνι.Φυσικά ο φουρμόντ είχε σαλέψει ευρισκόμενος στήν πρώτη γραμμή αυτής της αντιπαράθεσης.
Και φυσικά δεν ήταν ο μόνος βάνδαλος που έδρασε η θα δράσει στον ελληνικό χώρο.

Σήμερα σερνόμαστε πίσω απ τον κάθε λογής ευρωπαίο για να μας σώσει απο την δήθεν κρίση,φαίνεται οτι η ιστορία δεν μας διδάσκει τίποτα.Σερνόμαστε λοιπόν πίσω απο γερμανούς απο γάλλους η άγγλους μήπως τραβήξουνε λίγο παραπάνω την  οικονομία μας να μεγαλώσει και ξεχνάμε οτι στίς  δύσκολες στιγμές εκείνοι καραδοκούσαν να αρπάξουν τα κομμάτια μας.Η Ελλάδα είναι φτιαγμένη απο τον Θεό η την φύση να δίνει πάντοτε και σήμερα έχει να δώσει περισσότερα.Αλλά οχι για τούς άλλους.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

                        ΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ


Υ.Γ.  Στις αυριανές  εκλογές ας σκεφτούμε όλοι ποιοι είναι
οι φίλοι μας και αν υπάρχουν.