H AΡΑΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ

Κάποτε αγάπησα κάποιαν αράχνη
όταν εγώ είχα μύγα γεννηθεί
ήταν τα πόδια της από βελούδο
και μ' ένα ουράνιο τόξο είχε ντυθεί.

Μου 'φαγε τα φτερά μου με καμάρι.
Μ 'δεσε με πολύ λεπτή κλωστή,
μ 'φερε στο μικρό της το σαλόνι
απάνω από μια σκάλα γυριστή.

Να μαθητέψει τις  μικρές αράχνες,
κομμάτια μου 'κοψε τα σωθικά μου.
Το φάντασμά μου ήρθε να τη στοιχειώσει.
Την είδα να σπαράζει την καρδιά μου.


         VACHEL  LINDSAY      [1879-1931]